Betonpalen onder het kerkgebouw
100 jaar geleden in de laatste week van februari 1924 werd er een begin gemaakt met het heien van palen voor de nieuwe fundering
van het huidige kerkgebouw. Wijs geworden door de problemen met het vorige kerkgebouw, wist men dat de fundering stevig moest
zijn.
Al snel na de start van het heiwerk doken er problemen op. De daarvoor gemaakte betonpalen van de Utrechtsche Beton Maatschappij bleken niet tegen het elektrisch aangedreven heiblok bestand te zijn; bij het heien brokkelde geregeld beton van de palen af. Nader onderzoek wees uit dat de palen, hoewel het cement van uitstekende kwaliteit en de constructie voldoende sterk was, niet geschikt waren voor heiwerk.
Architect “Te Riele” keurde de palen af en werd het heiwerk stilgelegd. Er werd onderzocht of de palen met wegspuiten van grond, ingebracht konden worden, zo niet, dan moesten andere palen geleverd worden.
Nadat er een nieuwe levering goedgekeurde palen was geleverd werd het werk hervat. Nadat een deel van deze nieuw palen geheid waren, wilde de betonmaatschappij ook een deel van de eerst geleverde en afgekeurde palen gebruiken; daar was de architect niet van gediend. Zo werd het werk half maart opnieuw stilgelegd. De Beton Maatschappij heeft toen de zaak bij een rechtskundig adviseur
gebracht en zat er een mogelijke rechtszaak in het verschiet. Of het tot een rechtszaak heeft geleid, is niet bekend maar in de tweede
week van juni was het heiwerk dan toch voltooid. Om aan dit feit extra aandacht te geven werd op de laatste paal een bus Carbid geplaatst en onder het heiblok gelegd. Met één van de laatste slagen werd met een luide knal het sein gegeven dat het heiwerk was afgerond en 260 palen waren ingebracht.”
Bronnen: Archief parochie via RHC Rijnstreek en Lopikerwaard Woerden en krantenberichten